Vertalers-Blog 5: Tolkervaringen

Hier verschijnt sinds februari 2016 het BLOG van Elsa Groenman-Warmelink!
Els tolkt en vertaalt vanuit en naar het Engels. Maar zij doet nog zoveel meer…

TOLKEN VOOR VERVOLGDEN

Een behoorlijk deel van mijn tolkopdrachten komt van de Immigratie- en Naturalisatie Dienst, de IND. In de zogenaamde asiel-gehoren die ik als tolk Engels bijwoon, zijn de asielzoeksters de laatste tijd vaak lesbische vrouwen die asiel aanvragen omdat homoseksualiteit in hun land niet geaccepteerd wordt. Deze asielzoeksters komen meestal uit Afrikaanse landen, zoals Nigeria, maar ik heb ook een keer voor een Jamaicaanse lesbienne getolkt.

Deze vrouwen voelen zich heel erg bedreigd in hun eigen land. Vaak zijn ze mishandeld en hebben ze meegemaakt dat hun sekspartner zwaar mishandeld of vermoord werd.

GROND VOOR ASIEL

Vóór 2014 was het meestal zo dat homoseksuele asielzoekers naar hun land werden teruggestuurd. De IND ging ervanuit dat ze daar veilig waren, mits ze ‘in de kast’ bleven. In 2014 heeft staatssecretaris Teeven het beleid veranderd. Nu wordt er dus niet meer van homoseksuele vluchtelingen verwacht dat ze zich bij terugkeer naar hun land terughoudend over hun seksuele geaardheid opstellen. Dat betekent dat ze, als de IND niet aan hun seksuele geaardheid twijfelt en ze bij terugkeer vanwege die geaardheid het risico lopen vervolgd te worden, hier bescherming krijgen.

AFLOOP ONGEWIS

Overigens hoor ik als tolk nooit of er een negatieve of positieve beslissing op een asielaanvraag genomen wordt. Aan het begin van een asielgehoor bij de IND wordt ook altijd aan de betrokkene verteld dat de tolk geen invloed heeft op de beslissing.
Een andere zaak is dat je als tolk bij de rechtbank soms asielzoekers tegenkomt voor wie je eerder ook al getolkt hebt. Het is dan dus wel duidelijk dat hun asielaanvraag eerder in de procedure is afgewezen.

SOCIALE ACCEPTATIE

Ik herinner me dat er in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw, hier in Nederland, toch meestal aan mannen gedacht werd als er over homoseksualiteit gesproken of geschreven werd. Van een paar alleenstaande leraren op mijn christelijke middelbare school werd wel eens gesmiespeld dat ze iets met elkaar hadden, maar mij interesseerde dat niet zo. Ze waren in mijn ogen immers ook al erg oud – tussen de dertig en de veertig, of zo. Er werd ook niet openlijk over gesproken.

Wel staat me bij dat op de leeslijst voor Nederlands een boek van Anna Blaman stond – winnares van de P.C. Hooft-prijs in 1956. Ik denk dat het  Vrouw en vriend was. Daarin werd op bedekte wijze over seksuele relaties tussen vrouwen geschreven. Wat me daar echter het meest van bijgebleven is, is dat ik het zo’n deprimerend boek vond. Het was loodzwaar. En er was niet eens sprake van mishandeling of moord!

Deze tijd is dan toch heel anders, tenminste in ons eigen land. Een van mijn naaste familieleden,  nu 16 jaar, maakt er al een paar jaar geen geheim van dat ze lesbisch is – al hoorde ik laatst dat ze zichzelf  ‘bi’ noemde – en ik heb er nog geen haan naar horen kraaien.

[Zie ook de informatie over Mensenrechten in Nederland en internationaal op deze website]

Ook lezen: Aflevering 4 – BLOG Els

Naar Blog-deel 1

Naar Blog-deel 2

Naar Blog-deel 3

Naar Blog-deel 6

Naar Blog-deel 7

Naar Blog-deel 8

Naar Blog-deel 9Tolkervaringen bij de immigratiedienst

Naar Blog-deel 10 Het Stockske (Taal,1)

Naar Blog-deel 11 Tweelingen

Naar nog veel meer (ALLE) delen van Elsa’s Blog

 

Reageren?

Elsa Groenman-Warmelink
e.warmelink@gmail.com

 

—-

Hier kunt u een vertaler of tolk zoeken

—-

Zelf een stukje schrijven voor de website?
Lees hier o.a. handige tips voor zoekmachine-optimalisatie (SEO) en het verhogen van de leesbaarheid van je tekst:

Tussenkopjes, tussenkopjes, tussenkopjes – 42 Bis

De BLOG-academie – Kitty Kilian

Facebook voor beginners – Kitty Arends